bikef

bikef
sif. və zərf <fars. bi. . . və ər. keyf>
1. Kefsiz, bir qədər xəstə. Bikef olmaq – kefsiz olmaq, bir qədər xəstə olmaq.
2. Qəmli, kədərli, qüssəli, pərt, məyus. <Bədəl:> Yoldaşlar, daha bundan sonra məni bikef görməzsiniz. Ə. H.. Bikef olmaq – kefi yerində olmamaq, kədərlənmək, məyus olmaq. Bikef olmaq gözəllərə yaraşmaz. M. P. V.. Köç yola düşdü. Nurəddin Bahardan ayrılmasına görə bir qədər bikef oldu. S. S. A..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • bikef — f. və ə. 1) qəmli, kədərli; 2) xəstə, naxoş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • məyus — sif. və zərf <ər.> Ümidsiz, ümidini kəsmiş, ruhdan düşmüş; naümid; qəmli, qüssəli, bikef, pərişan, pərt. Məyus adam. Məyus oturmaq. – <Nemət> yorğun və məyus bir halda evə dönüb yatdı. Ç.. Uşaq fırtıqlı burnunu çəkib, məyus… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aşüftəhal — f. və ə. halı pozulmuş, bikef, həyəcanlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • çağırılmaq — «Çağırmaq»dan məch. İclas çağırılmışdı. İclasda bircə məsələ müzakirə edilirdi. M. S. O.. Bəndalı təqsirini etiraf etmədiyi üçün təzə şahidlər çağırılmışdı. M. C.. ◊ Çağırılmamış qonaq – dəvətsiz olaraq bir yerə gəlmiş, yaxud arzu olunmadığı və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • damaq — 1. is. 1. Ağız boşluğunun üst tərəfi. Damaq səsi dilç. – tələffüz edərkən dilin damağa toxunması nəticəsində çıxan səs. Damaq saitləri. 2. Ağız mənasında. Usta papirosu damağına salıb başladı işini. C. M.. Qüdrət iri barmaqları arasındakı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dilgir — sif. <fars.> köhn. Ürəyisınıq, narazı, incik, dilxor, pərt. Mən bir belə mövsümdə bahar axşamı dilgir; Bir lövheyi eşq eylər idim qəlbdə təsvir. A. S.. . . Mənə giley yazan şagirdlərdən mən özüm çox artıq dərəcədə dilgirəm. C. M.. Dilgir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məğşuş — sif. klas. Qarma qarışıq, hərcmərc, iğtişaşlı. Belə vilayəti dağıtsın Tarı; Ziyadə məğşuşdur Ərəs kənarı. Q. Z.. 2. Halı özündə olmayan, əhvalı pozğun; bikef, kefsiz, halsız. Yağır yağış, məğşuşdur əhvalım; Komamız sübhədək giryan olubdur. Aşıq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nazikvücud(lu) — bax nazikbədən(li). <Budaq:> Ucaboy, nazikvücud Qarayev çox bikef idi. Ə. Vəliyev …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nəşəsiz — sif. və zərf Bikef, pərt, məyus, kefi pozulmuş. Nəşəsiz sima. – Əşrəf Əhmədin otağından çox nəşəsiz çıxdı. A. Ş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pozulmuş — f. sif. 1. Üstündən xətt çəkilmiş; qaralanmış, silinmiş. Pozulmuş cümlə. – Yazısı pozulmuş kağız hisdən sapsarı saralmışdı. B. Bayramov. 2. məc. Adi qaydadan çıxmış, nizamsız hala salınmış; nizamsız, pərakəndə. Pozulmuş quş dəstəsi yenidən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”